To, co nie musi odegrać roli, nie powinno istnieć. A to, co koniecznie musi odegrać rolę, istnieje.

"- Mężczyźni najsurowiej oceniają kobiety, których nie mogą mieć.
- A kobiety mężczyzn, których miały."

"Oferowałam mu siebie, podawałam mu się na tacy, bez żadnych zobowiązań, chciałam tylko być jego, chociaż przez jedną noc, a on odmówił, chociaż mnie pożądał, to było widać wyraźnie nawet przez spodnie, pragnął mnie nadzwyczajnie i sam to w końcu przyznał, ale odrzucił mnie nie ze względu na miłość do żony, chociaż żonę kochał, jednak nie zawsze był jej wiernym, odrzucił mnie ze względu na szacunek jaki do mnie żywił.

Powiedział, że nie jestem kobietą z której robi się kochankę. Nikt nigdy nie zranił mnie bardziej."

Szczepan Twardoch - Morfina

• Często się zdarza, że dopiero przyszłość pokazuje nam, ile coś było warte.
• Postać: Pani Saeki

Otaczająca nas rzeczywistość składa się ze złych przepowiedni, które się sprawdziły.

Złudzenia mają to do siebie, że im więcej się nad nimi zastanawia, tym bardziej rosną i nabierają tym wyraźniejszego kształtu. I wkrótce mogą przestać być złudzeniami.

Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwałtownie na kawałki.

W pewnych przypadkach los przypomina burzę piaskową o niewielkim zasięgu, która nieustannie zmienia kierunek. Chcąc przed nią uciec ruszasz w inną stronę. A wtedy burza, jakby się do ciebie dopasowywała, rusza za tobą. Jeszcze raz zmieniasz kierunek. Burza ponownie idzie twoim śladem. Powtarza się to wiele, wiele razy, jak złowróżbny taniec ze śmiercią przed świtem. A to dlatego, że ta burza nie pojawiła się nie wiadomo skąd, nie jest c z y m ś oderwanym od ciebie. Ona po prostu jest tobą. Masz ją w sobie.

Tylko człowiek, który jest dyskryminowany, może zrozumieć, co znaczy dyskryminacja i jak człowieka rani. Ból jest indywidualny, zostaje po nim indywidualna blizna.

Trudno przewidzieć, co się stanie z talentem. Czasami po prostu znika. Albo jak woda gruntowa wsiąka gdzieś głęboko pod ziemię i odpływa.

Świat jest p o k r ę c o n y, i przez to powstaje trójwymiarowa głębia. Jak ktoś chce mieć wszystko proste, powinien żyć w świecie opartym na ekierce.

• Świat jest ciekawy, bo nic się nie dzieje po naszej myśli.

• Są rzeczy od których nie można uciec, jeśli nawet odejdzie się od nich bardzo daleko.

• Człowiek rozumie drugiego, kiedy przychodzi na to odpowiedni czas, a nie dlatego, że ten drugi chce być rozumiany.

• Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, a jego częścią.

• Niektóre rzeczy się zapomina, niektóre znikają, a niektóre umierają. I nie ma w tym prawie nic tragicznego.

• Wspomnienia oddalają się i bledną, jak zniszczone komórki.

• Ubywa przyszłości. Przybywa przeszłości. Ubywa możliwości. Przybywa żalu.

Żyjemy w świecie, w którym poziom realności jest niższy niż w świecie nierealnym. Jeśli to nie chaos, to jak go nazwać inaczej?