I still miss You.
Dont ever judge me.
Remember that words can hurt like a knife.
You don't excatly know my story and sometimes you don't know what's going on.
My smile can hide so much.
Don't ever judge anyone.
btw - właśnie znalazłam kolejny wywiad z Olivią Palermo <3 Jest niesamowita, sprawdźcie sami:
Remember that words can hurt like a knife.
You don't excatly know my story and sometimes you don't know what's going on.
My smile can hide so much.
Don't ever judge anyone.
btw - właśnie znalazłam kolejny wywiad z Olivią Palermo <3 Jest niesamowita, sprawdźcie sami:
A Guide for Life.
trust your instincts,
enjoy your friends company,
study only what pleases you,
dance all night long once a week,
wear make-up that makes you look fresh,
don’t be too attached to your stuff,
smile even when you’re crying,
hold hands with the one you love,
do whatever makes you feel good,
don’t waste more than 8 hours a day sleeping,
expect from people only what is expected from you,
sing while walking your way home,
discover new things everyday,
meet new people every weekend,
travel to a new destination every vacation,
don’t wear the same party dress twice in the same year,
get a job that kills your boredom,
and while living long, stay sexy.
study only what pleases you,
dance all night long once a week,
wear make-up that makes you look fresh,
don’t be too attached to your stuff,
smile even when you’re crying,
hold hands with the one you love,
do whatever makes you feel good,
don’t waste more than 8 hours a day sleeping,
expect from people only what is expected from you,
sing while walking your way home,
discover new things everyday,
meet new people every weekend,
travel to a new destination every vacation,
don’t wear the same party dress twice in the same year,
get a job that kills your boredom,
and while living long, stay sexy.
true words.
I planned to say all these terrible things to you,
but in the end, I just want to tell you that.. I miss you.
Noone is afraid to say "I love you" they're afraid of response.
***
just because you're breathing
doesn't mean you're alive
***
I'm a lover and a fighter. I get angry easily, but I'm working on it. Ilaugh, sleep, and think too much, but I get my shit done. I have a special place in my heart for mybest friends. I don't let many people in, but once they are, they're thereforever. the idea of 'haters' makes me roll on the floor. I'm not so strong and independent and I've been broken many times. I have a weird obsession for a few things in my world like fashion, graphics, quotes , art,, & taking pictures that always make me smile. but anyways, my name is Kasia, not Katarzyna, remember that!
***
I'm sorry for being stupid, and don't know what to say to make you stay.
but in the end, I just want to tell you that.. I miss you.
Noone is afraid to say "I love you" they're afraid of response.
***
just because you're breathing
doesn't mean you're alive
***
I'm a lover and a fighter. I get angry easily, but I'm working on it. Ilaugh, sleep, and think too much, but I get my shit done. I have a special place in my heart for mybest friends. I don't let many people in, but once they are, they're thereforever. the idea of 'haters' makes me roll on the floor. I'm not so strong and independent and I've been broken many times. I have a weird obsession for a few things in my world like fashion, graphics, quotes , art,, & taking pictures that always make me smile. but anyways, my name is Kasia, not Katarzyna, remember that!
***
I'm sorry for being stupid, and don't know what to say to make you stay.
the truth.
- I'm scared because there isn't another you in this world.
- my hate list for you is empty. Maybe it's because I love everything about you.
- if you really knew me you'd know that I hide so many problems behind my smiles.
- I hate the fact that I torture myself with sad music when I'm depressed :( :( :(
- Oh, why can't more cute guys live near me? seriously.
- I don't care about distance, I care about YOU.
- I hate it when I realize giving him that second chance was a complete mistake.
- It hurts so much when I share something deep from my heart and realize you weren’t listening.
- I hate it when you wanna say something, another person comes and blab something unimportant
- my hate list for you is empty. Maybe it's because I love everything about you.
- if you really knew me you'd know that I hide so many problems behind my smiles.
- I hate the fact that I torture myself with sad music when I'm depressed :( :( :(
- Oh, why can't more cute guys live near me? seriously.
- I don't care about distance, I care about YOU.
- I hate it when I realize giving him that second chance was a complete mistake.
- It hurts so much when I share something deep from my heart and realize you weren’t listening.
- I hate it when you wanna say something, another person comes and blab something unimportant
Another.
you took a piece of my heart,
I thought I could live with it but I fall apart.
You said you really love. Someone.
And that's was what I was the most afraid of!
Another life.
Another happy ending?
It hurts like a knife.
Another place, another time.
Another hands to touch,
another sun to shine.
I'm running around but there is no place to hide
How can I know that I'm ready for love?
I know time will tell.
A single day will help me, I know it, I swear.
I don't want to be in love.
But also don't want to be all alone.
Another boy,
another reason to smile,
maybe a happy ending and I'll be alive.
Another party, another time.
Another hands to touch,
Another hurt to survive.
After it, know, you've got me deeper than deepest and I'm still so much bleeding
I'm trying to escape but there's not place to hide
Maybe you're not ready for love.
http://www.beyondhollywood.com/another-creepy-clip-from-black-swan/
I thought I could live with it but I fall apart.
You said you really love. Someone.
And that's was what I was the most afraid of!
Another life.
Another happy ending?
It hurts like a knife.
Another place, another time.
Another hands to touch,
another sun to shine.
I'm running around but there is no place to hide
How can I know that I'm ready for love?
I know time will tell.
A single day will help me, I know it, I swear.
I don't want to be in love.
But also don't want to be all alone.
Another boy,
another reason to smile,
maybe a happy ending and I'll be alive.
Another party, another time.
Another hands to touch,
Another hurt to survive.
After it, know, you've got me deeper than deepest and I'm still so much bleeding
I'm trying to escape but there's not place to hide
Maybe you're not ready for love.
http://www.beyondhollywood.com/another-creepy-clip-from-black-swan/
You took a piece of my heart I never thought that this could fall apart You said I fell in love And this was more than I had ever been afraid of.
Another life
Another happy ending cuts like a knife
Another place, another time
Another hand to touch, another sun to shine
You got me deeper than deep and I'm constantly blinded
I'm running around but there's no place to hide
I start to talk in my sleep, our souls have divided
Why can't they forgive me these demons inside
Deeper than deep and I'm constantly blinded
My heart starts to shiver for it was not enough.
Cascada - Ready for love
Jednak potwierdza się to, że sentyment nigdy nie umiera. Zakochałam się w tej piosence ponad 3 lata temu, ostatnio natknęłam się na nią przy "sprzątaniu" starego komputera i doszłam do wniosku, że tekst 1 zwrotki jest naprawdę uniwersalny.. Co prawda nienawidzę tego typu muzyki, dlatego chwilowo przeszłam na "my happy ending" Avril.. :( Chyba coś jest ze mną naprawdę nie tak, nie jestem nawet w stanie przesłuchać do końca jednego utworu mojego (dotychczas!) ulubionego zespołu (the veronicas..).
Zmieniam się.
Nie jestem tylko pewna, w którą stronę.
Nawet nie jest mi z tego powodu smutno. Nie jest mi ani smutno, ani wesoło. Wogóle nie wiem jak się czuję. Wkuwam od kilku godzin biologię, już prawie nie widzę na oczy.
Jutro się za to nagrodzę :) Zaczęłam stosować metodę kaizen ^^
Muszę chociaż sprawiać pozory, że myslę o fitoerytrynie, podczas gdy w rzeczywistości.. Ahh <3
Niestety nadal czasami wracam do emem.
Kuuuurde.
Mam taką nieodpartą ochotę, żeby mu napisać:
"Pretty, preeeeeeeeetty, PRETTY
don't let anyone make you feel like you're less than
fucking perfect. Remember I know it."
Ale moja osobista godność nie pozwala mi tego zrobić :(
Może kiedyś to się zmieni....
xoxo
ps. oto moje ukochane kozaki Tommiego <3 Ostatnio prawie się z nimi nie rozstaję!
Another happy ending cuts like a knife
Another place, another time
Another hand to touch, another sun to shine
You got me deeper than deep and I'm constantly blinded
I'm running around but there's no place to hide
I start to talk in my sleep, our souls have divided
Why can't they forgive me these demons inside
Deeper than deep and I'm constantly blinded
My heart starts to shiver for it was not enough.
Cascada - Ready for love
Jednak potwierdza się to, że sentyment nigdy nie umiera. Zakochałam się w tej piosence ponad 3 lata temu, ostatnio natknęłam się na nią przy "sprzątaniu" starego komputera i doszłam do wniosku, że tekst 1 zwrotki jest naprawdę uniwersalny.. Co prawda nienawidzę tego typu muzyki, dlatego chwilowo przeszłam na "my happy ending" Avril.. :( Chyba coś jest ze mną naprawdę nie tak, nie jestem nawet w stanie przesłuchać do końca jednego utworu mojego (dotychczas!) ulubionego zespołu (the veronicas..).
Zmieniam się.
Nie jestem tylko pewna, w którą stronę.
Nawet nie jest mi z tego powodu smutno. Nie jest mi ani smutno, ani wesoło. Wogóle nie wiem jak się czuję. Wkuwam od kilku godzin biologię, już prawie nie widzę na oczy.
Jutro się za to nagrodzę :) Zaczęłam stosować metodę kaizen ^^
Muszę chociaż sprawiać pozory, że myslę o fitoerytrynie, podczas gdy w rzeczywistości.. Ahh <3
Niestety nadal czasami wracam do emem.
Kuuuurde.
Mam taką nieodpartą ochotę, żeby mu napisać:
"Pretty, preeeeeeeeetty, PRETTY
don't let anyone make you feel like you're less than
fucking perfect. Remember I know it."
Ale moja osobista godność nie pozwala mi tego zrobić :(
Może kiedyś to się zmieni....
ps. oto moje ukochane kozaki Tommiego <3 Ostatnio prawie się z nimi nie rozstaję!
24 february, the day that sucks.
Investing emotions in someone,
that's scary.
Kurwa mać.
Już nie mogę.
Jestem tak cholernie słaba.
Ale nie mogę się poddać.
Mam 4 cele.
1) przejdę na South Beach. Na dwa miesiące
2) zapomnę o emem
3) będę oszczędzała, tak solidnie i poważnie i w końcu uzbieram na moją wymarzoną sukienkę Tommiego.
4) Przez najbliższe trzy miesiące nie dostanę ani jednej pały!
Fuck it all.
Zdanie, które najlepiej opisuje mój obecny stan ducha wygląda :
mniej więcej tak.
Wyskoczyłam dzisiaj na chwilkę po szkole do Browca. Chciałam sobie poprawić humor, wzięłam "parę groszy" ze skrzyneczki z moimi oszczędnościami na D90. Planowałam zakup jakiejś cudownej rzeczy, której samo posiadanie przywróciłoby mi radość życia.
Szukałam dosyć długo.
Dopiero po 2 godzinach zdałam sobie sprawę z tego, że nigdy takiego przedmiotu, bądź ubrania nie znajdę.
Nic materialnego nie jest w stanie mnie uszczęśliwić.
Niestety COŚ czego tak bardzo teraz potrzebuję nie jest dla mnie dostępne. Nie znajdę tego z wielkim napisem "sale -50%" na wyprzedaży.
Nigdzie tego nie znajdę, bo tego nie można kupić. To można jedynie zdobyć.
Ale ja nie mogę tego zrobić.
I nie mogę nawet o tym głośno mówić! Moi znajomi są przekonani, że emem jest i był dla mnie nikim i chodziło jedynie o jeden głupi zakład.
A prawda wygląda zupełnie inaczej. Jest tak odmienna, że aż najchętniej bym się tego wyparła i o tym zapomniała. Ale.. nie potrafię.
I'm constantly blinded, I'm running around but there's no place to hide
_________________________________________________
i to dziwne , że gdy dwie bliskie sobie osoby przestają się znać.
, nagle kontakt się urywa .
mało wspólnych znajomych? to marna przyczyna.. ;<
nagle wszystko staje się jakby tego nigdy nie było .
Właśnie doszłam do wniosku, że już nie boje się nocą, wracać sama. Gdyby coś się stało.. Chciałabym zobaczyć, ile dla kogo znaczę.
jak widzicie nie rozstaję się z moim ukochanym sweterkiem z Camieu.
Dzisiaj przeglądając ciekawe lektury na amazonie natknęłam się na wyjątkowo fascynujący egzemplarz zawierający kilkaset cennych rad dotyczących zycia. Wszystkie są po angielsku - jedne są bardzo popularne i powszechnie używane, nawet jako codzienne powiedzonka, a inne są oryginalne i bardzo zaskakujące.Niestety mam dostęp jedynie do 20 stron tej cudownej książki ;/ Ale dobre i to! Przytoczę Wam króciutki fragment, który baaaardzo mi się spodobał:
Don't disregard your mistakes,
money isn't meant to be served,
love your work, after you'll find the pleasure in mastering it,
appreciate many things that make your life so valuable!
Act the part and you'll became the part.
Don't critize other when you are angry for yourself,
don't wait for ideal time for begin something
Grab happiness in the passing moments of life,
Plan your work and work your plan.
Never look back.
Don't take life or death too seriously,
converse to please other not only yourself.
Is it harder than we remember to be a child.
Love all, trust few, do wrong to none.
It takes money to make money.
Not everything can be made sense of.
Be patient cause patience can wait for everything.
Make decisions based on whole picture.
Your eyes are the window of your soul,
your character is your destiny,
trust can be destroyed faster than it can be built,
What you have been taught to believe
is not as important as what you know.
In life something are bigger than it looks from the distance.
Live in harmony with your beliefs and ideas.
Understand the difference between being at work and working!
Face your fears with confidence.
Use your memory to make your life more enjoyable,
Something ordinary in the past,
becomes valuable in the future.
Whatever is worh doing at all,
is worht doing well!
Leave nothing for tomorrow that you can do today.
Parts of life are left to chance.
Pack your own parachute.
___________________________
Ta książka ma łącznie 624 strony i jest tak inspirująca, że zrobię wszystko, żeby ją mieć w całości!
xoxo
_________________________________________
Już nie mogę się doczekać wiosny ;( Marzę o tym, żeby w końcu skopiować ten zestaw:
Poza tym jeszcze obdarowałam siebie jeszcze książką, którą chciałam mieć od dawna - nazywa się Walkirie Paulo Coehlo.
Wczoraj miałam okazję przeczytania fragmentu książki "Instant Karma" i doszłam do wniosku, że muszę zacząć się dostosowywać do wskazówek, które były w nim umieszczone.. oto niektóre z nich:
1. learn the art of compromise
2. explore the richness of your imperfections
3. change your routines
4. keep your relationships in good shape
5. dream nice dreams
6. make sure your words reflect your compassion
7. keep your eyes on the goal
8. ask for help when you need it.
9. see everything in your life as a gift
10. learn to do things for yourself
11. make lots of good changes!
12. value yourself
13. accept yourself as you are - body and soul
14. wake early to give yourself a head start of the day
15. look for possibilites not limits
16. eat food that will keep you healthy
17. let go the past
18. begin each day with words "I'm so awake and grateful to be alive"
19. see with your inner eyes and hear with your inner ears
Lecę działać, może zrobię coś DOBREGO :)
that's scary.
Kurwa mać.
Już nie mogę.
Jestem tak cholernie słaba.
Ale nie mogę się poddać.
Mam 4 cele.
1) przejdę na South Beach. Na dwa miesiące
2) zapomnę o emem
3) będę oszczędzała, tak solidnie i poważnie i w końcu uzbieram na moją wymarzoną sukienkę Tommiego.
4) Przez najbliższe trzy miesiące nie dostanę ani jednej pały!
Fuck it all.
Zdanie, które najlepiej opisuje mój obecny stan ducha wygląda :
mniej więcej tak.
Wyskoczyłam dzisiaj na chwilkę po szkole do Browca. Chciałam sobie poprawić humor, wzięłam "parę groszy" ze skrzyneczki z moimi oszczędnościami na D90. Planowałam zakup jakiejś cudownej rzeczy, której samo posiadanie przywróciłoby mi radość życia.
Szukałam dosyć długo.
Dopiero po 2 godzinach zdałam sobie sprawę z tego, że nigdy takiego przedmiotu, bądź ubrania nie znajdę.
Nic materialnego nie jest w stanie mnie uszczęśliwić.
Niestety COŚ czego tak bardzo teraz potrzebuję nie jest dla mnie dostępne. Nie znajdę tego z wielkim napisem "sale -50%" na wyprzedaży.
Nigdzie tego nie znajdę, bo tego nie można kupić. To można jedynie zdobyć.
Ale ja nie mogę tego zrobić.
I nie mogę nawet o tym głośno mówić! Moi znajomi są przekonani, że emem jest i był dla mnie nikim i chodziło jedynie o jeden głupi zakład.
A prawda wygląda zupełnie inaczej. Jest tak odmienna, że aż najchętniej bym się tego wyparła i o tym zapomniała. Ale.. nie potrafię.
I'm constantly blinded, I'm running around but there's no place to hide
_________________________________________________
i to dziwne , że gdy dwie bliskie sobie osoby przestają się znać.
, nagle kontakt się urywa .
mało wspólnych znajomych? to marna przyczyna.. ;<
nagle wszystko staje się jakby tego nigdy nie było .
Właśnie doszłam do wniosku, że już nie boje się nocą, wracać sama. Gdyby coś się stało.. Chciałabym zobaczyć, ile dla kogo znaczę.
jak widzicie nie rozstaję się z moim ukochanym sweterkiem z Camieu.
bluzka - Zara
bransoletki - H&M
jeansy - Vero Moda
26 February. The day of peace.
Dzisiaj przeglądając ciekawe lektury na amazonie natknęłam się na wyjątkowo fascynujący egzemplarz zawierający kilkaset cennych rad dotyczących zycia. Wszystkie są po angielsku - jedne są bardzo popularne i powszechnie używane, nawet jako codzienne powiedzonka, a inne są oryginalne i bardzo zaskakujące.Niestety mam dostęp jedynie do 20 stron tej cudownej książki ;/ Ale dobre i to! Przytoczę Wam króciutki fragment, który baaaardzo mi się spodobał:
Don't disregard your mistakes,
money isn't meant to be served,
love your work, after you'll find the pleasure in mastering it,
appreciate many things that make your life so valuable!
Act the part and you'll became the part.
Don't critize other when you are angry for yourself,
don't wait for ideal time for begin something
Grab happiness in the passing moments of life,
Plan your work and work your plan.
Never look back.
Don't take life or death too seriously,
converse to please other not only yourself.
Is it harder than we remember to be a child.
Love all, trust few, do wrong to none.
It takes money to make money.
Not everything can be made sense of.
Be patient cause patience can wait for everything.
Make decisions based on whole picture.
Your eyes are the window of your soul,
your character is your destiny,
trust can be destroyed faster than it can be built,
What you have been taught to believe
is not as important as what you know.
In life something are bigger than it looks from the distance.
Live in harmony with your beliefs and ideas.
Understand the difference between being at work and working!
Face your fears with confidence.
Use your memory to make your life more enjoyable,
Something ordinary in the past,
becomes valuable in the future.
Whatever is worh doing at all,
is worht doing well!
Leave nothing for tomorrow that you can do today.
Parts of life are left to chance.
Pack your own parachute.
___________________________
Ta książka ma łącznie 624 strony i jest tak inspirująca, że zrobię wszystko, żeby ją mieć w całości!
xoxo
_________________________________________
Już nie mogę się doczekać wiosny ;( Marzę o tym, żeby w końcu skopiować ten zestaw:
Nagły powrót zimy nie poprawia mojego cholernie masakrycznego stanu ducha, aczkolwiek po dużym kubku gorącej, gorzkiej czekolady przynajmniej jest mi troszkę cieplej i nie mam już tak przygnębiających myśli. Byłam dzisiaj rano na małych zakupach w Galerii Malta, które miały poprawić mój humor.. ale niestety okazało się, że nawet zakupowe szaleństwo nie jest w stanie przywrócić mi radości życia. Kupiłam sobie 7 rzeczy, ale niestety wczoraj wyczerpałam całą baterię od mojego maleństwa, więc dzisiaj mogę robić zdjęcia jedynie kamerką internetową ;/
A to są bransoletki, które nabyłam kilka dni temu na shains.pl :) Są świetne! Dzięki nim mogę w oryginalny sposób przedstawić swoje marzenia i wartości, które są dla mnie najważniejsze. Obecnie mam na jednej napis "Peace, love &;... [jeden króciutki, ale baaardzo ciekawy wyraz ;p)" a na drugiej "Kate moss" - czyli imię i nazwisko osoby, która jest dla mnie chodzącą perfekcją.
Poza tym jeszcze obdarowałam siebie jeszcze książką, którą chciałam mieć od dawna - nazywa się Walkirie Paulo Coehlo.
Wczoraj miałam okazję przeczytania fragmentu książki "Instant Karma" i doszłam do wniosku, że muszę zacząć się dostosowywać do wskazówek, które były w nim umieszczone.. oto niektóre z nich:
1. learn the art of compromise
2. explore the richness of your imperfections
3. change your routines
4. keep your relationships in good shape
5. dream nice dreams
6. make sure your words reflect your compassion
7. keep your eyes on the goal
8. ask for help when you need it.
9. see everything in your life as a gift
10. learn to do things for yourself
11. make lots of good changes!
12. value yourself
13. accept yourself as you are - body and soul
14. wake early to give yourself a head start of the day
15. look for possibilites not limits
16. eat food that will keep you healthy
17. let go the past
18. begin each day with words "I'm so awake and grateful to be alive"
19. see with your inner eyes and hear with your inner ears
Lecę działać, może zrobię coś DOBREGO :)
xoxo
20:30 - Znalazłam zupełnie przez przypadek bardzo interesującą stronę z pytaniami, które pozwalają na lepsze poznanie swojej osoby. Pochodzą one z książki "IF...a questions for the game of life". Na niektóre z nich naprawdę niełatwo jest znaleźć odpowiedź:
1. Jeśli mogłabyś wybrać jedną osobę i spędzić z nią całą noc, kto by to był?
Jedna z moich przyjaciółek, Pepe albo taki jeden koleś, który jest sprzedawcą w Mexie w SB ^^
2. Jeśli mogłabyś przez całą noc rozmawiać z kimś kto ma ogromne znaczenie dla historii, ale już nie żyje, kogo byś wybrała?
Napoleona. Od zawsze rozdziały o jego osiągnięciach bardzo mi imponowały..
3. Jeśli mogłabyś odegrać jedną rolę w istniejącym już filmie, jaki film byś wybrała?
Chloe. Chciałabym wcielić się w główną postać :) Amanda Seyfried odwaliła w tym filmie kawał dobrej roboty, jest bezkonkurencyjna, ale mimo wszystko chciałabym móc ją zastąpić..
4. Co jest najlepszym przykładem perfekcji, który możesz sobie wyobrazić?
Z osób obecnie żyjących na tym świecie największe wrażenie wywiera na mnie Kate Moss - jest dla mnie idealna, dzięki temu, że mimo faktu, iż w swoim życiu przeszła tak wiele nauczyła się rozwiązywać wszystkie problemy i ciągle nad sobą pracuje. Kochała się z przypadkowo poznanymi mężczyznami, posiadała wiele nałogów, miała wielki problem z alkoholem i narkotykami, jednak to przezwyciężyła i została cudowną matką. Jest taka piękna... <3
5. Za kim najbardziej tęsknisz?
Za moim dziadkiem, chociaż tak naprawdę nigdy go nie poznałam.
Brakuje mi wielu osób z przeszłości :(
6. Kiedy najbardziej jesteś z siebie zadowolona?
Chyba nie istnieją takie momenty. Zawsze mam sobie coś do zarzucenia ;< Ale chyba najlepiej czuję się, kiedy ktoś mi mówi, że jestem inteligentna, wnikliwa i mam ciekawe spostrzeżenia. Naprawdę bardzo lubię słuchać takich rzeczy.. ale tylko wtedy kiedy te słowa są szczere! No i jak każda kobieta lubię kiedy ktoś prawi mi komplementy na temat mojego wyglądu. Nie uważam się za szczególnie ładną osobę, więc dzięki miłym słowom z ust innych nabieram trochę pewności siebie..
7. Kiedy będziesz gotowa, żeby umrzeć?
NIGDY!? Zawsze, nawet w wieku 100 lat będę przecież miała jakieś plany i nadzieje na ich realizację. Poza tym nienawidzę rozstań, a śmierć oznacza bezpowrotne wycofanie się z życia, a co za tym idzie -ostateczne pożegnanie z całym dotychczas poznanym światem.
Chociaż czasami, kiedy mam naprawdę złe dni i fatalnie się czuję mam ochotę umrzeć. Na szczęście szybko mi to mija, więc to chyba normalne, każdy (podobno) tak ma :)
No one can say confidently that he will be still living tomorrow.
8. Czego najbardziej pragniesz w tym momencie?
Szczęścia i spełniania.
W miłości, w przyjaźni i w sprawach związanych z edukacją.
Naprawdę mam tylko jedno pragnienie - tak cholernie chciałabym odczuwać ogromne, niekończące się szczęście. To tak mało, a jednocześnie tak wiele...
_________________________
Chyba sprawię sobie prezent i kupię Picture of Me: Who I Am in 221 Questions ;P
Dzisiaj zaliczyłam kolejny przygnębiający dzień, mogę go już odhaczyć dzisiejszą datę w dzienniczku "złych dni". Co prawda jeszcze nie zaczęłam go prowadzić, ale chyba powinnam... Musiałam wstać przed 6, umyć włosy zimną wodą. Na dodatek zorientowałam się, że jestem kompletnie spłukana i nie mam ani grosza na własne wydatki. Marzec poz zakupowym względem nie zapowiada się zbyt ciekawie. Chyba, że coś wygram.
Tak więc jeśli ktoś z Was wie o jakimś aktualnym give away'u albo konkursie, proooszę, poinformujcie mnie o tym :) Będę wdzięczna za każdą sugestię.
Kiedy patrzę na te wszystkie kolorowe i kobiece rzeczy z nowych kolekcji po prostu robi mi się przykro. To wszystko jest takie piękne, subtelne i eleganckie.. Po prostu kwintesencja stylu, a ja mogę o niej obecnie tylko marzyć :(
___________________________________________
W weekend znalazłam kilka bardzo inspirujących złotych myśli, które codziennie mnie umacniają i dodają chęci do życia. Mam nadzieję, że na Was podziałają w taki sam sposób. Oto moje najnowsze "znaleziska" :
* my scars remind me that the past is real
* I keep myself busy with the things to do, but everytime I pause I still think of you
* save your heart for someone who'll care
* Turn your "cant" into "can" and dreams into plans! :)
* just like the seasons people have the ability to change
* A true friend sees your FIRST tear, catches the SECOND and stops the third :)
* bad decisions make good stories
______________________________________
1. Jeśli mogłabyś wybrać jedną osobę i spędzić z nią całą noc, kto by to był?
Jedna z moich przyjaciółek, Pepe albo taki jeden koleś, który jest sprzedawcą w Mexie w SB ^^
2. Jeśli mogłabyś przez całą noc rozmawiać z kimś kto ma ogromne znaczenie dla historii, ale już nie żyje, kogo byś wybrała?
Napoleona. Od zawsze rozdziały o jego osiągnięciach bardzo mi imponowały..
3. Jeśli mogłabyś odegrać jedną rolę w istniejącym już filmie, jaki film byś wybrała?
Chloe. Chciałabym wcielić się w główną postać :) Amanda Seyfried odwaliła w tym filmie kawał dobrej roboty, jest bezkonkurencyjna, ale mimo wszystko chciałabym móc ją zastąpić..
4. Co jest najlepszym przykładem perfekcji, który możesz sobie wyobrazić?
Z osób obecnie żyjących na tym świecie największe wrażenie wywiera na mnie Kate Moss - jest dla mnie idealna, dzięki temu, że mimo faktu, iż w swoim życiu przeszła tak wiele nauczyła się rozwiązywać wszystkie problemy i ciągle nad sobą pracuje. Kochała się z przypadkowo poznanymi mężczyznami, posiadała wiele nałogów, miała wielki problem z alkoholem i narkotykami, jednak to przezwyciężyła i została cudowną matką. Jest taka piękna... <3
5. Za kim najbardziej tęsknisz?
Za moim dziadkiem, chociaż tak naprawdę nigdy go nie poznałam.
Brakuje mi wielu osób z przeszłości :(
6. Kiedy najbardziej jesteś z siebie zadowolona?
Chyba nie istnieją takie momenty. Zawsze mam sobie coś do zarzucenia ;< Ale chyba najlepiej czuję się, kiedy ktoś mi mówi, że jestem inteligentna, wnikliwa i mam ciekawe spostrzeżenia. Naprawdę bardzo lubię słuchać takich rzeczy.. ale tylko wtedy kiedy te słowa są szczere! No i jak każda kobieta lubię kiedy ktoś prawi mi komplementy na temat mojego wyglądu. Nie uważam się za szczególnie ładną osobę, więc dzięki miłym słowom z ust innych nabieram trochę pewności siebie..
7. Kiedy będziesz gotowa, żeby umrzeć?
NIGDY!? Zawsze, nawet w wieku 100 lat będę przecież miała jakieś plany i nadzieje na ich realizację. Poza tym nienawidzę rozstań, a śmierć oznacza bezpowrotne wycofanie się z życia, a co za tym idzie -ostateczne pożegnanie z całym dotychczas poznanym światem.
Chociaż czasami, kiedy mam naprawdę złe dni i fatalnie się czuję mam ochotę umrzeć. Na szczęście szybko mi to mija, więc to chyba normalne, każdy (podobno) tak ma :)
8. Czego najbardziej pragniesz w tym momencie?
Szczęścia i spełniania.
W miłości, w przyjaźni i w sprawach związanych z edukacją.
Naprawdę mam tylko jedno pragnienie - tak cholernie chciałabym odczuwać ogromne, niekończące się szczęście. To tak mało, a jednocześnie tak wiele...
_________________________
Chyba sprawię sobie prezent i kupię Picture of Me: Who I Am in 221 Questions ;P
Dzisiaj zaliczyłam kolejny przygnębiający dzień, mogę go już odhaczyć dzisiejszą datę w dzienniczku "złych dni". Co prawda jeszcze nie zaczęłam go prowadzić, ale chyba powinnam... Musiałam wstać przed 6, umyć włosy zimną wodą. Na dodatek zorientowałam się, że jestem kompletnie spłukana i nie mam ani grosza na własne wydatki. Marzec poz zakupowym względem nie zapowiada się zbyt ciekawie. Chyba, że coś wygram.
Tak więc jeśli ktoś z Was wie o jakimś aktualnym give away'u albo konkursie, proooszę, poinformujcie mnie o tym :) Będę wdzięczna za każdą sugestię.
Kiedy patrzę na te wszystkie kolorowe i kobiece rzeczy z nowych kolekcji po prostu robi mi się przykro. To wszystko jest takie piękne, subtelne i eleganckie.. Po prostu kwintesencja stylu, a ja mogę o niej obecnie tylko marzyć :(
___________________________________________
W weekend znalazłam kilka bardzo inspirujących złotych myśli, które codziennie mnie umacniają i dodają chęci do życia. Mam nadzieję, że na Was podziałają w taki sam sposób. Oto moje najnowsze "znaleziska" :
* my scars remind me that the past is real
* I keep myself busy with the things to do, but everytime I pause I still think of you
* save your heart for someone who'll care
* Turn your "cant" into "can" and dreams into plans! :)
* just like the seasons people have the ability to change
* A true friend sees your FIRST tear, catches the SECOND and stops the third :)
* bad decisions make good stories
______________________________________
3.03 Lucky and unlucky day.
Life is art and source of hidden perfection.
*click to look at my photography page*
______________________________________________
Ostatnio poszukując inspiracji natknęłam się na bardzo interesującą rzecz, a mianowicie... Kobiecy słowniczek! Jest naprawdę wiarygodny, bo napisany przez kobietę :) Niestety nie pamiętam jej imienia, ale przy okazji, kiedy już poprawię sobie pamięć (planuję zakup GinkoFaru :D) obiecuję, że Wam je przytoczę. W oryginale ten słowniczek był napisany po angielsku, więc musiałam go przetłumaczyć. Po polsku brzmi on mniej więcej tak:
K: Nic, nic, zapomnij o tym! = lepiej zastanów się co zrobiłeś przed chwilą nie tak!
Jesteś naprawdę zmęczony?! = Cholera, proszę Cię, nie idź jeszcze. Kocham z Tobą rozmawiać!
Wszystko jest OK = Przytul mnie, potrzebuję ramienia, na którym mogłabym się wypłakać!
No dobrze, niech Ci będzie = mam na ten temat inne zdanie, ale męczy mnie kłócenie się z Tobą.
Jest mi taaaak zimno = cholera, zdejmij tą kurtkę i mi ją podaj!
Spoko, możesz mnie zostawić = proszę, nie odchodź.
Kocham Cię = kurde, proszę, powiedz mi, że Ty kochasz mnie bardziej!
__________________________________________________
A jeśli chodzi o moje najnowsze zakupy, to nie były zbyt "obfite.."
Ten golf z Zary kupiłam jakiś czas temu, ale dopiero dzisiaj go odkryłam w torbie z metką! Chyba nie jest ze mną najlepiej... ;>
Zawsze marzyłam o tym, żeby zostać fashionistką. Ładną, wzbudzającą podziw, piękną, chudą. Idealną.
Tak, teraz już wiem - to cel niemożliwy do osiągnięcia. To pieprzone dno, na które można się stoczyć myśląc, że jest się na szczycie. Na szczęście nigdy nie udało mi się go osiągnąć i już mi się nie uda. Nigdy nie byłam jakoś specjalnie ładna. Chudość chwilowo osiągnęłam dzięki drastycznym metodom, jednak byłam za "słaba" aby ją na stałe utrzymać.
Doszłam do wniosku, że wolę być "wybrakowaną" fashionistką, która mimo tego, że nie prezentuje perfekcji posiada swój własny styl i w pewnym stopniu podąża za trendami. No cóż.
Środki, które chciałam "poświęcić" na ten cel były odłożone w tajnej skrytce, do której wkładałam oszczędności od 3 klasy podstawówki. Miałam dużo skrytek, jedną odkryłam dopiero niedawno.
Kiedyś zawsze byłam szarą myszką. Codziennie zakładałam ten sam polarek, ale jednocześnie marzyłam o ekscentrycznych rzeczach reprezentujących paryską modę... Ale kiedy patrzyłam na moją mamę i babcię, wogóle na całą rodzinę, wiedziałam, że ich podejście do rzeczywistości nie pozwoli mi rozwijać mojego zainteresowania modą. Nie pomyliłam się.
Teraz znowu przez moją "jakże kochaną" mutti i mojego troskliwego vatiego mam kłopoty.
Moje życie właśnie niniejszym się skończyło.
Podczas gdy ja siedziałam spokojnie wzdychając sobie od czasu do czasu w mojej ukochanej szkole na przedstawieniu pt. "Ferdydurke" i bacznie obserwowałam wszystkie silnie rozerotyzowane sceny, które rozgrywały się na moich oczach moja matka rujnowała mi życie. Ryła w moim pokoju jak takie wygłodniałe prosię. Nie wiem czego szukała.
NARKOTYKÓW, PAPIEROSÓW, PREZERWATYW?
Nie wiem, do cholery, nie chcę wiedzieć.
W każdym razie znalazła inne interesujące rzeczy.
Moje zakupy.
Szpilki i torebki.
W sumie to tylko dwie pary!
Jedne, które przymierzałam przy moim tacie i powiedział, że ładnie w nich wyglądam.
I drugie, które nie są szpilkami, tylko koturnami ale moja matka je tak nazywa.
Dodatkowo odkryła dwie torebeczki, które przedstawiałam ostatnio na tym blogu - jedną skórzaną wiśniową z Zary, a drugą brązową syntetyczną z Parfois. Obydwie przepiękne.
Jutro będę musiała się z nimi pożegnać.Moja mutti znalazła w mojej szufladce ze sprawami finansowymi rachunki i jutro pojedzie oddać wszystkie moje najnowsze nabytki.
Goodbye beauties ;<
Wyzwała mnie nazywając mnie pustą lalunią i zapytała co ja sobie wogóle myślę.
Mój tata dodał, że bardzo się o mnie niepokoją i powinnam zmienić szkołę bo mam za ambitne plany na przyszłość i bardzo się zmieniam. Ich zdaniem na gorsze. Podobno jestem wyzywająca.
***
Chciałabym zamienić się w motyla i odlecieć.
Ostatnio z koleżanką czytałyśmy opowiadania o Motylkach (wiecie o kogo chodzi.. ;<). Kompletnie ich nie rozumiem, ale jak tak dalej pójdzie to w końcu znajdę motywację i stanę się jedynym z nich. No bo kogo to obchodzi?
Nie mam już siły na życie.
Faktycznie, kiedy patrzę na moje piękne koleżanki, które są takie stylowe, takie utalentowane i inteligentne robi mi się cholernie smutno. Ich rodzice są bogaci, w większości są lekarzami, rozpieszczają je jak nie wiem. Mają wszystko o czym tylko zamarzą i nie widzą w tym nic dziwnego.
Przez cztery miesiące próbowałam uwierzyć w to, że mogę też pozwolić sobie na takie rzeczy, jakie one mają. Miałam trochę odzyskanych oszczędności.
Wydałam naprawdę dużą część z nich.
A teraz i rzeczy za nie kupione i moje pieniądze przepadną w rękach mojej matki.
Życie jest takie niesprawiedliwe.
Tak wiem, powinnam spojrzeć na mieszkanców Haiti. Moja matka codziennie mi o tym przypomina.
*click to look at my photography page*
______________________________________________
Ostatnio poszukując inspiracji natknęłam się na bardzo interesującą rzecz, a mianowicie... Kobiecy słowniczek! Jest naprawdę wiarygodny, bo napisany przez kobietę :) Niestety nie pamiętam jej imienia, ale przy okazji, kiedy już poprawię sobie pamięć (planuję zakup GinkoFaru :D) obiecuję, że Wam je przytoczę. W oryginale ten słowniczek był napisany po angielsku, więc musiałam go przetłumaczyć. Po polsku brzmi on mniej więcej tak:
K: Nic, nic, zapomnij o tym! = lepiej zastanów się co zrobiłeś przed chwilą nie tak!
Jesteś naprawdę zmęczony?! = Cholera, proszę Cię, nie idź jeszcze. Kocham z Tobą rozmawiać!
Wszystko jest OK = Przytul mnie, potrzebuję ramienia, na którym mogłabym się wypłakać!
No dobrze, niech Ci będzie = mam na ten temat inne zdanie, ale męczy mnie kłócenie się z Tobą.
Jest mi taaaak zimno = cholera, zdejmij tą kurtkę i mi ją podaj!
Spoko, możesz mnie zostawić = proszę, nie odchodź.
Kocham Cię = kurde, proszę, powiedz mi, że Ty kochasz mnie bardziej!
__________________________________________________
A jeśli chodzi o moje najnowsze zakupy, to nie były zbyt "obfite.."
Ten golf z Zary kupiłam jakiś czas temu, ale dopiero dzisiaj go odkryłam w torbie z metką! Chyba nie jest ze mną najlepiej... ;>
No i oczywiście moje ulubione maseczki z Superpharmy :) Najlepiej odprężają po stresującym, szkolnym dniu...
_______________________________
"Love the person who saw you
when you were invisible.
Someone who'll say
'if I could have anyone in the world
it would still be you"
* right, it's ME! but it was a long time ago*
We fear rejection,want affection
crave affection
and dream of perfection.
Moving on is like vegetable,
it doesn't taste good, but its good for you :)
you dont get to choose how I feel.
NOTHING IS REAL 'TILL IT'S GONE.
___________________________________
+ kilka inspiracji, które znalazłam w ostatnim czasie. Przypominają mi o tym, że wiosna zbliża się do nas wielkimi krokami! Jeszcze tylko 110 dni do wakacji (o fuck, jak to sprawdzałam na moim e-dzienniku właśnie zauważyłam, że dostałam pałę z chemii.. no pięknie! ;<)
xoxo
mage]Muszę się komuś wyżalić.... Podobno pisanie pamiętnika pomaga, więc chyba będę musiała spróbować.
Mam ogromne problemy z rodzicami. Mam ich serdecznie dość. Non stop się na mnie wyżywają. Nie mam już siły. Myślą, że nikt tego nie widzi, bo przy znajomych mnie chwalą i mówią, że jestem taka zdolna. A później mają do mnie pretensje dlaczego tak słabo się uczę, dlaczego jestem taka leniwa, dlaczego interesuję się modą, dlaczego nie spędzam z nimi więcej czasu, dlaczego nie chcę ściąć włosów, dlaczego moja wychowawczyni mnie nie chwali, a moją koleżankę z ławki tak... Ostatnio spotkałam swoją starą wychowawczynię. Byłam akurat na zakupach z moją matką. Pytała mnie o szkołę, o oceny.. No, ja jak zwykle opowiadałam o tym, że nie jest najgorzej, że mam fajną klasę, wymagających aczkolwiek całkiem sympatycznych nauczycieli.. No i oczywiście moja rodzicielka musiała się wtrącić i zaczęła mówic o tym jak bardzo by się cieszyła gdybym zmieniła szkołę, o tym, że mam kilka pał i się nie wyrabiam z zadaniami domowymi, że lepiej by było gdybym chodziła gdzieś indziej, bo moja szkoła ma jak dla mnie za wysoki poziom... Wtedy moja dawna wychowawczyni (którą tak na marginesie bardzo lubiłam) zapytała mnie co się stało z moją mamą, bo kiedyś taka nie była. Ja zaczęłam się smiać (no bo kurde co miałam zrobić?) i powiedziałam, że po prostu dba o moją przyszłość bardziej ode mnie. Na to moja stara wychowawczyni powiedziała, że to pewnie dlatego, że też jest nauczycielką.
To był jeden z kilku epizodów, kiedy moja mama musiała się z kimś podzielić swoimi "żalami" na mój temat. Ostatnio przyszła jej przyjaciółka, kazała mi zamknąć pokój i powiedziała, że nie mogę podsłuchiwać. Włączyła nawet muzykę ;< Ale i tak chwilę później wyszłam z domu i się tym zbytnio nie przejmowałam.
Dzisiaj przy obiedzie znowu mi się oberwało. Moja mutti (ekhem...) zrobiła tłuste spaghetti ze smażonymi klopsami i zupę pomidorową do popicia. Oczywiście doskonale wie o tym, że chcę troszkę wyzgrabnieć przed wakacjami.. Nałożyłam sobie troszeczkę makaronu, dużo sosu, żeby to zakryć i najmniejszego klopsa. Usiadłam z całą moją niewielką rodzinką przy stole i zaczęliśmy jeść. Była 13 (!!) a ja zjadłam śniadanie o 10:30, więc nie byłam głodna i wogóle nie miałam ochoty na jedzenie. Trochę rozgrzebałam to wszystko na talerzu i bardzo grzecznie oświadczyłam, że już nie mogę bo niedawno jadłam.Niesamowicie się wkurzyli.
Mój tata zaczął mi wmawiać, że przeżywam kryzys. Ja zupełnie nie wiedząc o co chodzi naiwnie zapytałam "jaki znowu kryzys? o czym ty mówisz?" . Zaczął mi wytykać, że sam widzi, że non stop chodzę smutna, jestem mało sympatyczna, mało jem, nie mam na nic ochoty. Później powiedział, że dziewczyna w moim wieku powinna być uśmiechnięta i radosna, że nie wie co się ze mną dzieje... Moja mama oczywiście go poparła "Tak, ja też widzę, że coś jest nie tak". Dyskusja trwała jeszcze całkiem długo.
Później stwierdził, że skoro nie chcę jeść obiadu to pewnie "nażarłam się"(tak, właśnie tak powiedział!) jakiś badziewi przed chwilą. Następnie powiedzial, ze za pół godziny przyjdę głodna i zjem mnóstwo chleba. Ja się upierałam, że na pewno tak nie zrobię. On oczywiscie nadal tkwił w swoim przekonaniu, że jednak tak wlasnie będzie. Powiedział mi "zrób coś z sobą".A ja zaczęłam się smiać i mu odburknęłam "HAHA, I KTO TO MÓWI".Wtedy sięgnął do chlebaka i odłamał sobie duży kawałek chleba.Usłyszałam od niego tylko "Zacznij się w koncu uczyć bo będziesz nikim, nie masz żadnego planu B ani C, a na medycynę się NIGDY nie dostaniesz". Moja matka wtedy znowu zaczęła się wtrącać i powiedziała, że nie będzie mi pozwalała zwalniać się z lekcji, żeby się przygotować do semestralnego sprawdzianu ( btw, dzisiaj wlasnie dlatego zostałam w domu inaprawdę uczyłam się przez 5 godzin..).
Wtedy właśnie doszłam do wniosku, że dyskutując z ****** sama jestem jedną z nich.Poszłam do siebie.
Obecnie powstrzymuję się przed płaczem. Nie mogę sobie pozwolić na słabość bo mój tata znowu mi powie, że mam hustawki nastrojów. A co on tam wie? Przeczytał moją pocztę i moje wiadomości od kilku kolegów i myśli, że już wszystko o mnie wie. Guzik prawda. NIE WIE ABSOLUTNIE NIC.
__________________________________
A co do zakupów to... Kilka dni temu kupiłam sobie jeszcze jedną maleńką torebeczkę. Muszę się nacieszyć jej widokiem, bo nie wiem czy będę mogła ją sobie zatrzymać. Kupiłam ją ze swoich oszczędności, ale nie wiem czy moja mutti nie będzie mi kazała jej oddać ;/
[Image]
[Image]
[Image]
[Image]___________________________________________btw, I take part in one giveaway on The drifter and the gipsy blog and also in Foley Corinna Birthday GA- please, wish me good luck! :)+ I try to win amazing Avene products in Bamboozle Beauty Blog Giveaway. ___________________________________________Somedays I wish somethings had turned out different
Mam ogromne problemy z rodzicami. Mam ich serdecznie dość. Non stop się na mnie wyżywają. Nie mam już siły. Myślą, że nikt tego nie widzi, bo przy znajomych mnie chwalą i mówią, że jestem taka zdolna. A później mają do mnie pretensje dlaczego tak słabo się uczę, dlaczego jestem taka leniwa, dlaczego interesuję się modą, dlaczego nie spędzam z nimi więcej czasu, dlaczego nie chcę ściąć włosów, dlaczego moja wychowawczyni mnie nie chwali, a moją koleżankę z ławki tak... Ostatnio spotkałam swoją starą wychowawczynię. Byłam akurat na zakupach z moją matką. Pytała mnie o szkołę, o oceny.. No, ja jak zwykle opowiadałam o tym, że nie jest najgorzej, że mam fajną klasę, wymagających aczkolwiek całkiem sympatycznych nauczycieli.. No i oczywiście moja rodzicielka musiała się wtrącić i zaczęła mówic o tym jak bardzo by się cieszyła gdybym zmieniła szkołę, o tym, że mam kilka pał i się nie wyrabiam z zadaniami domowymi, że lepiej by było gdybym chodziła gdzieś indziej, bo moja szkoła ma jak dla mnie za wysoki poziom... Wtedy moja dawna wychowawczyni (którą tak na marginesie bardzo lubiłam) zapytała mnie co się stało z moją mamą, bo kiedyś taka nie była. Ja zaczęłam się smiać (no bo kurde co miałam zrobić?) i powiedziałam, że po prostu dba o moją przyszłość bardziej ode mnie. Na to moja stara wychowawczyni powiedziała, że to pewnie dlatego, że też jest nauczycielką.
To był jeden z kilku epizodów, kiedy moja mama musiała się z kimś podzielić swoimi "żalami" na mój temat. Ostatnio przyszła jej przyjaciółka, kazała mi zamknąć pokój i powiedziała, że nie mogę podsłuchiwać. Włączyła nawet muzykę ;< Ale i tak chwilę później wyszłam z domu i się tym zbytnio nie przejmowałam.
Dzisiaj przy obiedzie znowu mi się oberwało. Moja mutti (ekhem...) zrobiła tłuste spaghetti ze smażonymi klopsami i zupę pomidorową do popicia. Oczywiście doskonale wie o tym, że chcę troszkę wyzgrabnieć przed wakacjami.. Nałożyłam sobie troszeczkę makaronu, dużo sosu, żeby to zakryć i najmniejszego klopsa. Usiadłam z całą moją niewielką rodzinką przy stole i zaczęliśmy jeść. Była 13 (!!) a ja zjadłam śniadanie o 10:30, więc nie byłam głodna i wogóle nie miałam ochoty na jedzenie. Trochę rozgrzebałam to wszystko na talerzu i bardzo grzecznie oświadczyłam, że już nie mogę bo niedawno jadłam.Niesamowicie się wkurzyli.
Mój tata zaczął mi wmawiać, że przeżywam kryzys. Ja zupełnie nie wiedząc o co chodzi naiwnie zapytałam "jaki znowu kryzys? o czym ty mówisz?" . Zaczął mi wytykać, że sam widzi, że non stop chodzę smutna, jestem mało sympatyczna, mało jem, nie mam na nic ochoty. Później powiedział, że dziewczyna w moim wieku powinna być uśmiechnięta i radosna, że nie wie co się ze mną dzieje... Moja mama oczywiście go poparła "Tak, ja też widzę, że coś jest nie tak". Dyskusja trwała jeszcze całkiem długo.
Później stwierdził, że skoro nie chcę jeść obiadu to pewnie "nażarłam się"(tak, właśnie tak powiedział!) jakiś badziewi przed chwilą. Następnie powiedzial, ze za pół godziny przyjdę głodna i zjem mnóstwo chleba. Ja się upierałam, że na pewno tak nie zrobię. On oczywiscie nadal tkwił w swoim przekonaniu, że jednak tak wlasnie będzie. Powiedział mi "zrób coś z sobą".A ja zaczęłam się smiać i mu odburknęłam "HAHA, I KTO TO MÓWI".Wtedy sięgnął do chlebaka i odłamał sobie duży kawałek chleba.Usłyszałam od niego tylko "Zacznij się w koncu uczyć bo będziesz nikim, nie masz żadnego planu B ani C, a na medycynę się NIGDY nie dostaniesz". Moja matka wtedy znowu zaczęła się wtrącać i powiedziała, że nie będzie mi pozwalała zwalniać się z lekcji, żeby się przygotować do semestralnego sprawdzianu ( btw, dzisiaj wlasnie dlatego zostałam w domu inaprawdę uczyłam się przez 5 godzin..).
Wtedy właśnie doszłam do wniosku, że dyskutując z ****** sama jestem jedną z nich.Poszłam do siebie.
Obecnie powstrzymuję się przed płaczem. Nie mogę sobie pozwolić na słabość bo mój tata znowu mi powie, że mam hustawki nastrojów. A co on tam wie? Przeczytał moją pocztę i moje wiadomości od kilku kolegów i myśli, że już wszystko o mnie wie. Guzik prawda. NIE WIE ABSOLUTNIE NIC.
__________________________________
A co do zakupów to... Kilka dni temu kupiłam sobie jeszcze jedną maleńką torebeczkę. Muszę się nacieszyć jej widokiem, bo nie wiem czy będę mogła ją sobie zatrzymać. Kupiłam ją ze swoich oszczędności, ale nie wiem czy moja mutti nie będzie mi kazała jej oddać ;/
[Image]
[Image]
[Image]
[Image]___________________________________________btw, I take part in one giveaway on The drifter and the gipsy blog and also in Foley Corinna Birthday GA- please, wish me good luck! :)+ I try to win amazing Avene products in Bamboozle Beauty Blog Giveaway. ___________________________________________Somedays I wish somethings had turned out different
Stare zdjęcia :) Niestety narazie nie mam żadnych nowych .. ;< Ale to niedługo się zmieni, w końcu jest coraz cieplej, na dworze jest coraz więcej światła <3
______________________________
Wczoraj zrobiłam 3 głupie rzeczy. Nie będę ich nawet opisywać, bo najchętniej bym cofnęła czas i nie dopuściła do takiego rozwoju wydarzeń!No ale trudno, co się stało to się już nie odstanie. Mam naprawdę dość nauki, presji i szkoły, swoje głupie zachowanie mogę teoretycznie wytłumaczyć tylko tym :) Ale fakt, że już 28 zaczynają się rekolekcje podtrzymuje mnie na duchu. A po rekolekcjach już tylko 2 miesiące ostrego wkuwania i.. raaajskie wakacje ♥ Już wstępnie zapisałam się na jeden kurs fotografii profesjonalnej (yy.. no dobra, trochę mnie ta nazwa przeraża! ale opis brzmi bardzo przystępnie, więc postanowiła zaryzykować) i na jedne warsztaty foto (w studiu i w plenerze) w Poznaniu ♥ Poza tym mutti powiedziała mi, że mogę pojechać na 2 obozy. W przyszłym tygodniu będę ich intensywnie szukać. Jeden musi być niestety językowy (bo już kompletnie zapominam podstaw angielskiego!) a drugi fotograficzny <3 Mmmm.
Mam nadzieję, że to będzie the best summer ever <3
______________________________
Btw, po południu (ekhem, ekhem... ) byłam przez chwilę w Galerii Malta. Wydałam moje ostatnie 50 zł na naszyjnik z aparatem. Dokładnie taki o jakim marzyłam ♥ ♥
Teraz będę go nosiła non-stop, nie będę się z nim rozstawała nawet na chwilę.
♥♥♥♥♥
______________________
Idę dzisiaj na korki z chemii. Trochę się tego boję, bo jeśli chodzi o ten przedmiot to jestem zupełnie nierozgarnięta i prawie nic nie rozumiem... ;< A przecież nie mogę zostać w 1 klasie! NO WAY. Muszę wziąć się w garść. Mam 3 repetytoria :D Będzie dobrze.
Nie mam dzisiaj specjalnej ochoty na dzielenie się przemyśleniami.Mam ich zbyt wiele.
Wogóle moje życie przez ostatni czas nieco się popsuło.
Mam nadzieję, że niedługo nadrobię wszystkie chwilowe braki i będzie lepiej.
Obecnie jestem przybita i cholernie zmęczona.
Ledwo oddycham.
Nie mam już siły na nic. Nie mam siły by żyć.
A wszystko przez tą pier***oną chemię. I niemiecki.
Te przedmioty ciągle uprzykrzają mi życie!
Dzisiaj dostałam kolejną pałę (z matmy!) i babka od niemca mi powiedziała coś niezbyt miłego. Ale mam to gdzieś. Nie wiążę z tym beznadziejnym językiem żadnej przyszłości, więc mogę sobie czytać wszystkie teksty błędnie i za wolno. Kogo to obchodzi?
****
Zastanawia mnie cytat z jednej z moich ulubionych książek - "Każdy kiedyś zabije to co kocha".
Przez to zdanie wpadłam w bardzo nostalgiczny nastrój. Teraz włączę sobie "Change", ustawię wieżę mojego daddiego na cały regulator i powitam się z ogromnym przygnębiającym dołkiem.
"It's funny how we thing it's gonna be okay,
when we dont know that it wont be ever the same again.
It all will change."
****
Btw, prooooszę, odmówcie dzisiaj różaniec albo jakąś inną modlitwę za mój jutrzejszy spr z chemii. Moja przyszłość jest w rękach Boga, bo już nic innego nie może mi pomóc ;<
A bittersweet story with sad enging.
Zawsze marzyłam o tym, żeby zostać fashionistką. Ładną, wzbudzającą podziw, piękną, chudą. Idealną.
Tak, teraz już wiem - to cel niemożliwy do osiągnięcia. To pieprzone dno, na które można się stoczyć myśląc, że jest się na szczycie. Na szczęście nigdy nie udało mi się go osiągnąć i już mi się nie uda. Nigdy nie byłam jakoś specjalnie ładna. Chudość chwilowo osiągnęłam dzięki drastycznym metodom, jednak byłam za "słaba" aby ją na stałe utrzymać.
Doszłam do wniosku, że wolę być "wybrakowaną" fashionistką, która mimo tego, że nie prezentuje perfekcji posiada swój własny styl i w pewnym stopniu podąża za trendami. No cóż.
Środki, które chciałam "poświęcić" na ten cel były odłożone w tajnej skrytce, do której wkładałam oszczędności od 3 klasy podstawówki. Miałam dużo skrytek, jedną odkryłam dopiero niedawno.
Kiedyś zawsze byłam szarą myszką. Codziennie zakładałam ten sam polarek, ale jednocześnie marzyłam o ekscentrycznych rzeczach reprezentujących paryską modę... Ale kiedy patrzyłam na moją mamę i babcię, wogóle na całą rodzinę, wiedziałam, że ich podejście do rzeczywistości nie pozwoli mi rozwijać mojego zainteresowania modą. Nie pomyliłam się.
Teraz znowu przez moją "jakże kochaną" mutti i mojego troskliwego vatiego mam kłopoty.
Moje życie właśnie niniejszym się skończyło.
Podczas gdy ja siedziałam spokojnie wzdychając sobie od czasu do czasu w mojej ukochanej szkole na przedstawieniu pt. "Ferdydurke" i bacznie obserwowałam wszystkie silnie rozerotyzowane sceny, które rozgrywały się na moich oczach moja matka rujnowała mi życie. Ryła w moim pokoju jak takie wygłodniałe prosię. Nie wiem czego szukała.
NARKOTYKÓW, PAPIEROSÓW, PREZERWATYW?
Nie wiem, do cholery, nie chcę wiedzieć.
W każdym razie znalazła inne interesujące rzeczy.
Moje zakupy.
Szpilki i torebki.
W sumie to tylko dwie pary!
Jedne, które przymierzałam przy moim tacie i powiedział, że ładnie w nich wyglądam.
I drugie, które nie są szpilkami, tylko koturnami ale moja matka je tak nazywa.
Dodatkowo odkryła dwie torebeczki, które przedstawiałam ostatnio na tym blogu - jedną skórzaną wiśniową z Zary, a drugą brązową syntetyczną z Parfois. Obydwie przepiękne.
Jutro będę musiała się z nimi pożegnać.Moja mutti znalazła w mojej szufladce ze sprawami finansowymi rachunki i jutro pojedzie oddać wszystkie moje najnowsze nabytki.
Goodbye beauties ;<
Wyzwała mnie nazywając mnie pustą lalunią i zapytała co ja sobie wogóle myślę.
Mój tata dodał, że bardzo się o mnie niepokoją i powinnam zmienić szkołę bo mam za ambitne plany na przyszłość i bardzo się zmieniam. Ich zdaniem na gorsze. Podobno jestem wyzywająca.
***
Chciałabym zamienić się w motyla i odlecieć.
Ostatnio z koleżanką czytałyśmy opowiadania o Motylkach (wiecie o kogo chodzi.. ;<). Kompletnie ich nie rozumiem, ale jak tak dalej pójdzie to w końcu znajdę motywację i stanę się jedynym z nich. No bo kogo to obchodzi?
Nie mam już siły na życie.
Faktycznie, kiedy patrzę na moje piękne koleżanki, które są takie stylowe, takie utalentowane i inteligentne robi mi się cholernie smutno. Ich rodzice są bogaci, w większości są lekarzami, rozpieszczają je jak nie wiem. Mają wszystko o czym tylko zamarzą i nie widzą w tym nic dziwnego.
Przez cztery miesiące próbowałam uwierzyć w to, że mogę też pozwolić sobie na takie rzeczy, jakie one mają. Miałam trochę odzyskanych oszczędności.
Wydałam naprawdę dużą część z nich.
A teraz i rzeczy za nie kupione i moje pieniądze przepadną w rękach mojej matki.
Życie jest takie niesprawiedliwe.
Tak wiem, powinnam spojrzeć na mieszkanców Haiti. Moja matka codziennie mi o tym przypomina.
A w niedzielę mój tata miał urodziny i w moim domu gościła duża część mojej rodziny, więc musiałam pomóc przy gotowaniu i pieczeniu.. :)
Btw, moje kłopoty z nadgorliwą mutti jeszcze niestety do końca się nie rozwiązały, aczkolwiek powoli wkraczamy na drogę porozumienia. Mam nadzieję, że niedługo będzie lepiej :)
Dziękuję Wam serdecznie za miłe, pocieszające słowa pełne wsparcia. Po przeczytaniu niektórych komentarzy mój smutek naprawdę częściowo zaczął zanikać ;*
Na ten weekend mam mnóstwo ambitnych planów, ale nie wiem czy uda mi się je wszystkie zrealizować. Opiszę je kiedyś, w niedalekiej przyszłości, bo teraz.. Konam z głodu! Nic nie jadłam przez kilka godzin (od 10) bo zapomniałam o tym, żeby wziąć portfel z domu. A nienawidzę pożyczać pieniędzy ;<
____________________
Czas tak szybko płynie.. Z niektórymi ludźmi, którzy kiedyś odgrywali w moim życiu bardzo znaczącą rolę już prawie nie mam kontaktu. Dzisiaj przypomniałam sobie o pewnym znajomym, którego poznałam dwa lata temu na wakacjach... Do dzisiaj uważam go za chodzący ideał ♥
Przede wszystkim był zupełnie inny od wszystkich facetów - był przystojny, cierpliwy, ciepły, towarzyski, inteligentny, wrażliwy.. Ah, jego pozytywne cechy mogłabym wyliczać bez końca! Miał tylko dwie, na pierwszy rzut oka dosyć DUŻE wady, których trudno byłoby nie zauważyć.
1) miał żonę (już chyba nawet wolałabym, żeby okazało się, że jest innej orientacji i ma chłopaka!)
2) jest trochę straszy ode mnie (no cóż - wiecie co dla mnie oznacza słowo "trochę", prawda?)
Bardzo żałuję, że już się nie przyjaźnimy. To cholernie boli.
Bardzo chciałabym wypłakać się w jego ramionach. Mogę tutaj spokojnie o tym pisać, bo doskonale wiem, że on nigdy tego nie przeczyta. Nie ma czasu na takie rzeczy... W końcu jest lekarzem. Gdyby nie to, że jego specjalizacja to GINEKOLOGIA to może nawet kiedyś bym do niego poszła ;>
Jestem żałosna, prawda?
Może i tak, ale wolę czekać na osobę, która będzie tak idealna jak on niż męczyć się z kimś kto denerwuje mnie na każdym kroku. Może ON kiedyś się rozwiedzie.
Nawet jeżeli zrobiłby to dopiero za 10 lat, dawno po trzydziestce.. Mimo wszystko chciałabym być z kimś takim jak on... [ bo wyznaję zasadę: "I'd rather love someone I can't have than have someone I can't love! ] Szukałam go dzisiaj na facebooku. Niestety, bezskutecznie. Jego żony (którą też poznałam...) też nie mogłam odznaleźć. Mówi się trudno. Może kiedyś przypadkowo się spotkamy? Chyba się o to pomodlę, bo tak bardzo tęsknię za jego widokiem.
Mam go w znajomych na nk... Może do niego napiszę.....
Dobra, dosyć już tego gdybania. Najlepiej będzie jak o nim DEFINITYWNIE zapomnę!! Ale może zostanę ginekolożką i będę miała u niego praktyki? Moje marzenie by się spełniło... Ale przecież przede mną jeszcze długa droga. ZA DŁUGA. Tak cholernie się jej boję! Codziennie studiuję oficjalną stronę Uniwersytetu.. Wiecie jakiego ;< Kocham go! Proszę, pomódlcie się za mnie, żeby mi się udało tam dostać! Jeżeli mi się uda i zdam cały pierwszy rok pójdę na pielgrzymkę do Częstochowy. I'm serious.
Ostatnio żyję prawie tylko tym. Zamiast się uczyć myślę o przyszłości. Wiem, wiem.. muszę w końcu się ogarnąć. Od jutra codziennie przez 2 godziny będę czytała po szkole Biblię Biologii (biologię Villego!). MUSZĘ zdać rozszerzoną chemię i biologię na co najmniej 80%... po stokroć shit, sacrebleu, merde, merde, merde! Naprawdę się boję..
"This is the game we play,
you're keeping my heart away
and I'm hopin' you'll be mine someday.
Oh, I gotta find a way!
Tak bardzo potrzebuję teraz kogoś, kto zapewni mnie, że wszystko będzie dobrze, że sobie poradzę.. Kogoś kto codziennie przed snem życzyłby mi miłych snów i byłby przy mnie zawsze kiedy bym tego potrzebowała.
Chyba jestem za bardzo wymagająca i może dlatego nie dostrzegam ludzi, którzy mnie obecnie otaczają, ale.. Wiem, że nie ma wsród nich nikogo kto chociaż trochę przypominałby wcześniej opisaną przeze mnie osobę :( Ale i tak będę wytrwale czekała <3
_____________________________________
Czasami niektóre małe, na pierwszy rzut oka sprawy potrafią tak bardzo zaboleć. Tak jak na przykład zakończenie dzisiejszego dnia - niby się tego spodziewałam, a jednak byłam zaskoczona... Ale nie powinnam skupiać się na negatywnych aspektach i raczej spojrzeć na wszystkie dobre rzeczy, które się mi dzisiaj wydarzyły :)A było ich całkiem sporo! Opuściłam rekolekcje, to niezaprzeczalny fakt, ale za to świetnie się bawiłam, a dla szczerego śmiechu warto czasami się poświęcić. Poza tym uwierzyłam w swoją siłę perswazji i nabrałam pewności siebie. Zdałam sobie sprawę z tego, że jeśli czegoś bardzo chcę to mogę to osiągnąć. W końcu to zrozumiałam. Owszem, momentami zachowuję się jak dziecko i jestem beznadziejna, ale obiecuję, że takich chwil będzie już coraz mniej. Chcę w końcu poczuć co to szczęście, dlatego od jutra zaczynam pracę nad sobą. Dieta, samodoskonalenie, wkuwanie, ćwiczenia... Zamierzam pod koniec czerwca poczuć różnicę - zarówno fizycznie jak i duchowo. Będę lśniła.
Fuck, chciałam zacząć od dzisiaj ale niestety moje plany zostały pokrzyżowane. Ale co tam, jeden dzień mnie nie zbawi.
Rozśmieszają mnie słowa "Nie zrobisz tego", "Nie uda ci się!", "w co ty wierzysz?" - powiem wam nawet, że to jest dla mnie największa motywacja. Bo właśnie owszem, zamierzam odwrócić się na pięcie i pokazać wszystkim niedowiarkom, że jestem silniejsza niż im się wydaje! Ja o tym wiem. Oni może nie, ale oni wiedzą tylko o tym, o czym zadecydowałam im powiedzieć.
Silnej woli nikt mi nie zabierze.
****
uwaga z ostatniej chwili : biorę udział w wyjątkowym konkursie Arynsy - trzymajcie za mnie kciuki!
13:34 - kolejna uwaga: biorę również udział w rozdaniu na blogu : za-wysoko.blogspot.com. Bardzo chciałabym je wygrać, więc proszę życzcie mi szczęścia! I also take part in Aurora's nauls giveaway - here.
****
uwaga z ostatniej chwili : biorę udział w wyjątkowym konkursie Arynsy - trzymajcie za mnie kciuki!
13:34 - kolejna uwaga: biorę również udział w rozdaniu na blogu : za-wysoko.blogspot.com. Bardzo chciałabym je wygrać, więc proszę życzcie mi szczęścia! I also take part in Aurora's nauls giveaway - here.
Brak czasu, zepsuty czytnik kart i zalegające stare zdjęcia sprawiają, że każda próba stworzenia nowego postu kończy się rezygnacją. Nie jestem osobą, która łatwo się poddaje, ale czasami ze względów czysto organizacyjnych nie jestem w stanie spełnić wszystkich swoich oczekiwań. Tym razem, aby usatysfakcjonować i siebie i Was chciałam zaczekać na przywrócenie sprawności mojego sprzętu, jednakże jest to chyba nie możliwe z przyczyn technicznych :( Nowe zdjęcia (których będzie całkiem sporo bo aż 1200) przegram na swój komputer dopiero za 3 tygodnie.
Dziękuję Wam za miłe słowa :) Musicie wiedzieć, że naprawdę wiele dla mnie znaczą.
Aby nie przynudzać, podzielę się z Wami kilkoma starymi zdjęciami.. Obiecuję, że nowe będą lepsze!
Szkoda, że urodziny można mieć tylko raz w roku... !
***
Ostatnio moje życie trochę się skomplikowało i już niczego nie jestem stuprocentowo pewna. Nawet tego czy jestem zakochana.. W kimś pewnie na pewno, ale nie do końca wiem w kim. Ale skoro nie potrafię tego rozpoznać, to raczej nic poważnego ;> Ohh. Chciałabym znowu mieć dwa latka. Wtedy wszystko było takie proste i oczywiste.
Teraz nawet naciskanie spustku migawki nie należy do zadań, które można wykonać bezrefleksyjnie.
A wracając do fotografii..
.........................................................................
There will always be
a lie in believe
an over in lover
an end in friends
us in trust
and an if in life...
Dzisiaj obchodziłam swoje "malutkie święto" i chociaż niezmiernie ubolewam nad tym, że jak zwykle ten szczególny dzień wypada akurat w samym środku tygodnia to mimo wszystko była to data pełna radości. Usłyszałam sporo szczerych życzeń, które bardzo poprawiły mi humor :)Szkoda, że urodziny można mieć tylko raz w roku... !
Jak zwykle nie mogę Wam pokazać moich najnowszych zdjęć, bo nadal nie mam czytnika!
Ale obiecuję, że jak tylko uzbieram trochę kasy to sobie sprawię prezent i upoluję gdzieś w miarę przystępny sprzęt. To tylko kwestia czasu :) Póki co muszę znowu opublikować starocie.. jednak ostatnio w chwili wolnego czasu przerobiłam je inną metodą, w Photoshopie. Jestem ciekawa, który sposób jest lepszy.The hardest one to get over
is the one you never had.
Even if you dont need me anymore..
I'll always be here, just in case.
Nie mogłam się powstrzymać. Kocham to zdjęcie, szczególnie po przeróbce! Mam nadzieję, że modelka, moja śliczna friend Ania się nie obrazi :)
If they don't chase you when you're walking away,
keep walking.
I pretend to smile,
even though it hurts inside.
Who knows,
maybe someday we will be perfect for each other?
People learn to lie at some point
because not everyone deserves
to know the truth.
_____________________________________
Niedługo nowa sesja, dużo lepsza od wszystkich poprzednich. A może nawet nie jedna.
Ciao!
Ostatnio zebrało mi się na wspomnienia... Przejrzałam wiekowe albumy, stare zdjęcia z wakacji... Muszę przyznać, że znalazłam całkiem sporo ciekawostek :) Żeby się nie rozpisywać [bo jak wiecie mam do tego skłonność ] pokażę Wam kilka starych fotografii do, których mam sentyment. Niestety obecnie nie mam sprawnego skanera, więc nie mogę opublikować tych najstarszych ;< Ale niedługo to się zmieni, promise.
________________________________________
Maybe someday
In time
Things will go my way.
***
dopisek z 24.04
Dzisiaj czytając pamiętnik pewnej niemożliwie inteligentnej, pięknej i wrażliwej osoby, natknęłam się na wyjątkowe słowa:
i am not alone.
i've been blind to the ones around me who love me and worry for me. i took them for granted, wallowed in my self-pity, lamented at the world...
but that stops now.
i want to become a better person. no more of this nonsense.
i will love those who love me, and embrace the ones who don't. no one should feel like they are alone in this world. what i give to them will be a reminder that there's always someone who, perhaps, understands their pain better than themselves.
i've been blind to the ones around me who love me and worry for me. i took them for granted, wallowed in my self-pity, lamented at the world...
but that stops now.
i want to become a better person. no more of this nonsense.
i will love those who love me, and embrace the ones who don't. no one should feel like they are alone in this world. what i give to them will be a reminder that there's always someone who, perhaps, understands their pain better than themselves.
Chciałam się z Wami tym podzielić, ponieważ w gruncie rzeczy odnosi się to do każdego z nas. Mnie to wyznanie niesamowicie dotknęło, mam wrażenie, że idealnie oddaje to co czułam jakiś miesiąc temu..
______________________
Chyba lubię się dołować, bo ostatnio wybieram same smutne książki i piosenki. Na wielkanoc z powodu braku prezentów od rodziny postanowiłam sama się "nagrodzić" za całkiem przyzwoite oceny angielską książką "BECAUSE I AM FURNITURE" Thali Chaltas. Pochłaniam tą powieść z zapartym tchem, czująjąc przez cały czas, że moje oczy robią się coraz bardziej wilgotne.
To historia o dziewczynie, która uczy się krzyczeć i odnajduje własny głos, przeżywając rodzinny kryzys.
Najbardziej dotknął mnie cytat:
"I am always there,
because they don't care if I am.
Because I am furniture.
I dont get hit.
I dont get fondled.
I dont get love from them."
__________________________________
A teraz mała zapowiedź zdjęć konkursowego outfitu. Całość pokażę Wam już niebawem..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz