Cierpienie jest na pewno rodzajem sensu. Bezsens przecież nie boli. Bezsens jest obojętnością. 

Nie goń mnie-
uciekłam.
Tam gdzie  nie działają telefony.
Siódme niebo bez powrotu się zamyka,
nie pukaj 
i nie goń mnie-
uciekłam.
Nie bój się przyznać do tego,
że to Twoja wina.

Tłumienie uczuć jest samobójstwem duszy.

PRZEBIĆ SIĘ PRZEZ OBŁĘD DO SENSU.

Nawet stojąc w miejscu, można zabłądzić

Jest taki moment, w którym zaczynasz widzieć trochę inne rzeczy, trochę więcej.

Cza­sami chce­my tyl­ko wie­rzyć, że nie jes­teśmy przechodniami w czyimś życiu... 

Dlaczego tak jest, że mijając mnie, 
nie czujesz nic? 
Dlaczego ja muszę czuć wszystko?

To taki stan, że idziesz ulicą i modlisz się,żeby ktoś w Ciebie wjechał.

Byłeś powodem dla którego oddychałam, teraz dusisz mnie.

zastanawiam się kiedy znudzi mi się czekanie na niemożliwe.

Ty udajesz, że nie widzisz.
Ja udaję, że nie czuję.

ludzie samotni zawsze za dużo mówią.

Nie jest źle, jest znacznie gorzej.

Najbardziej obcy są dla siebie ludzie, którzy kiedyś się kochali.

Czego najbardziej żałujemy spoglądając w przeszłość ? Popełnionych błędów czy zmarnowanych okazji ?

Ktoś tu­taj był i był,
a po­tem nag­le zniknął
i upor­czy­wie go nie ma 

Nie wiem czemu, ale czuję, że mogłabym Ci powiedzieć o wszystkim.

Minęło trochę czasu, a ja wciąż czuję to samo

przeszedłeś obojętnie
nawet nie spojrzałeś

włożyłeś tylko palec z solą
w pulsującą ranę

Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

-czego żałujesz?
-złudzeń...

Nie chodzi o to , że żałuje tych chwil .Chodzi o to , że nie byłeś ich wart.

Niektóre wspom­nienia napływają do oczu wraz ze łzami.

Nie ma większej rzeźni niż pamięć

usta zamykają się wtedy, gdy mają do powiedzenia coś ważnego.

Nie umiem stać z boku. Nie umiem obserwować. Nie umiem być w czymś bierna. Za dużo czuję. Jestem zbyt wrażliwa. Umrę kochając. 

Masz oczy, lecz nie masz serca i dlatego twoje oczy są ślepe

Nostalgia to tęsknota nie wiadomo za czym.

Mówisz, że powinnam się cieszyć, bo mam jeszcze innych przyjaciół.

Wyobraź sobie kinową salę. Wszystkie miejsca są zajęte, tylko jedno puste. Na które będziesz zwracał największą uwagę?

Nie można jednej kochanej osoby zastąpić drugą. Foteli może przybywać, ale na twoim nikt nie usiądzie. Jedno miejsce pozostanie puste. Twoje będzie puste.

Na koniec nie będa mnie bolały słowa wrogów, lecz milczenie przyjaciół.

Nie boję się obcych.
Bardziej od nieznajomych
przerażają mnie bliscy,
których oczu nie poznaję.

Być może odruchowo i nieświadomie dokonuję zawsze najgorszych wyborów.

Ile razy jeszcze zasnę z tą myślą, że nie tak miało być?

By zrozumieć ludzi trzeba starać się usłyszeć to, czego nigdy nie mówią.

 Ludzie zawsze dojrzą to, co ich w ogóle nie powinno obchodzić ”

 myślę wtedy o wszystkich czekających mnie sekundach, minutach, godzinach, dniach, tygodniach, miesiącach i latach, które przeżyję bez nich. I nie mogę wtedy oddychać, jakby ktoś stanął mi na sercu. Robię się taka słaba. Taka słaba,że chciałabym tylko stracić przytomność.

Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań

Sarkazm to najniższa forma humoru, ale najwyższa forma inteligencji.

Potem znów siedzę na łóżku i przelatuje przeze mnie wiele uczuć, które nie całkiem pojmuję.

Potem zabraniam sobie myślenia.

Istnieją pytania bez odpowiedzi.

— Charles Bukowski

Umarłbym dziesięć razy, byle cię raz wskrzesić.”

— Adam Mickiewicz

 (...) Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.”

— Zbigniew Nienacki